Stasi museum

Afgelopen meivakantie ben ik samen met mijn ouders naar Berlijn geweest. Hier hebben we een aantal musea bezocht waaronder het Stasi museum. Het bevindt zich in het voormalige ministerie van staatszekerheid. Midden in een woonwijk. De locatie was dus ook niet echt waar je een museum zou verwachten. Voor de ingang van het museum kon je een fototentoonstelling zien over de val van de Berlijnse muur.  Het museum was van binnen en van buiten heel erg ouderwets en een beetje in de stijl van de tijd van de Koude Oorlog, dit was niet bewust gedaan maar ze hebben het gewoon nooit meer gemoderniseerd. 

Het museum liet de geschiedenis van de Stasi zien met vooral foto's, maar ook hun werkwijze. De Stasi hielden de bewoners van Oost-Duitsland in de gaten. Je kon allemaal verschillende middelen zien waar ze mensen mee afluisterden. Camera's verborgen in een stropdas en in een knoop van een jas. Afluisterapparatuur in de muur en in de deurknop. En zo nog veel meer. De gekste afluistermanieren die je je maar kon bedenken hadden ze.

 De laatste minister van zekerheid, Erich Milke had hier een kantoor en een appartement waar hij sliep. De meubels van zijn appartement en kantoor maar ook bijvoorbeeld van de overlegkamers zijn allemaal blijven staan. Dit kon je ook allemaal zien. Ik zelf  vond de inrichting en de meubels allemaal best wel somber en sfeerloos. Maar hierdoor kreeg je wel een beetje meer dat gevoel van hoe de sfeer toen eigenlijk was. 

Er wordt in het museum ook aandacht besteed aan het verzet tegen het DDR-bewind. Brieven, krantenartikelen en foto’s laten het protest tegen de DDR-regering en de Stasi zien. Op filmopnamen zie je de laatste dagen van de DDR, de val van de muur en de bestorming van het Stasi-hoofdkwartier.

 

Ik vond het Stasi museum erg interessant. Het was erg leerzaam, ik heb er een hoop nieuwe dingen geleerd. Ik vond het ook grappig om te zien wat voor gekke spionagemiddelen ze allemaal gebruikten. Ik wist helemaal niet dat ze dat zo deden. Ook vond ik het apart dat er in het hele museum en zelfs op het terrein waar het zich bevond een beetje een sombere sfeer was alsof de tijd er stil had gestaan. Dit maakte het ook niet zoals een gewoonlijk museumbezoek. Ik raad dit museum dan ook zeker aan omdat het een unieke ervaring is.